Mewy, białe mewy kołyszą się wśród fal,
Skrzydlate opiekunki okrętów odchodzących w dal.
Kto wam szybować każe nad horyzontu kres,
W bezmierne oceany przez sztormów święty gniew.
Żeglarzom wracającym z morza,
Na pamięć przywodzicie dom,
Rozbitkom wasze skrzydła niosą
Nadzieję na zbawienny ląd. Mewy zapamiętane z dziecinnych moich lat,
Drapieżnie spadające w dół ze skał na szary Skagerrak.
Wiatr w grzywy czesał morze, po falach skacząc lekko biegł,
Pamiętam mewy, białe mewy, przestworzy słony zew.
Żeglarzom wracającym z morza, ... | e C D e
C D
e C D e
C D
C D C
C D e
C D G
e H7 E |
#
